Μυκητίαση του δέρματος (χέρια και πόδια)

Ο μύκητας των ποδιών είναι ένας μύκητας του δέρματος ή ένας από τους τύπους μυκητίασης - δερματομυκητίαση, μια μυκητιασική λοίμωξη του δέρματος, των πλακών των ποδιών και των νυχιών. Οι μυκητιάσεις είναι μια αρκετά κοινή ασθένεια που προκαλείται από διαφορετικούς τύπους μυκήτων και μπορεί να επηρεάσει διαφορετικά μέρη του ανθρώπινου σώματος. Μπορεί επίσης να παρατηρηθούν μυκητιάσεις του δέρματος των χεριών, του κεφαλιού, του σώματος, καθώς και βλάβες στους βλεννογόνους και στα εσωτερικά όργανα. Η βλάβη στα εσωτερικά όργανα θεωρείται ένας από τους πιο επικίνδυνους τύπους αυτών των ασθενειών, καθώς έχει αρκετά μεγάλη πιθανότητα θανάτου. Οι μυκητιασικές δερματικές παθήσεις συνήθως αναπτύσσονται υπό την επίδραση εξωτερικών παραγόντων και μπορούν να παρατηρηθούν σε άνδρες και γυναίκες, καθώς και σε παιδιά, εφήβους και ηλικιωμένους.

Το Ιατρικό Διαγνωστικό Κέντρο είναι μια κλινική που παρέχει βοήθεια στη θεραπεία πολλών προβλημάτων υγείας, συμπεριλαμβανομένων των δερματολογικών. Η θεραπεία της μυκητίασης του λείου δέρματος καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από μια ατομική προσέγγιση και μια πολύπλοκη επίδραση στον αιτιολογικό παράγοντα της νόσου. Κατά την επιλογή ενός θεραπευτικού σχήματος για έναν ασθενή, η κλινική λαμβάνει υπόψη τόσο την ειδική πορεία της νόσου όσο και τα χαρακτηριστικά της γενικής κατάστασης του σώματος του ασθενούς.

Μυκητίαση: αιτίες

Όλες οι ποικιλίες αυτής της ασθένειας προκαλούνται από διάφορους τύπους μυκητιακών παθογόνων. Έτσι, υπάρχουν δύο κύριες μορφές μυκητίασης των ποδιών - το Trichophyton rubrum (Tr. rubrum) και το Trichophyton mentagrophytes var interdigitale (Tr. Interdigitale).

Τις περισσότερες φορές, η μόλυνση με αυτούς τους μύκητες, όπως και οποιοσδήποτε άλλος, συμβαίνει μέσω της επαφής με ένα άρρωστο άτομο. Είναι επίσης δυνατή η μόλυνση με οικιακά μέσα (με πετσέτες, πιάτα κ. λπ. ), ειδικά σε δημόσιους χώρους με υψηλή υγρασία - πισίνες, λουτρά, σάουνες.

Σε αυτή την περίπτωση, συνήθως η ανάπτυξη της νόσου δεν συμβαίνει άμεσα λόγω της παρουσίας μυκήτων στο ανθρώπινο περίβλημα, αλλά υπό την επίδραση πρόσθετων προκλητικών παραγόντων:

• εξασθενημένη ανοσία λόγω κακής διατροφής, άγχους, λήψης ορισμένων φαρμάκων, ηλικίας (είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί ο μύκητας σε ηλικιωμένους).
• η υπερβολική χρήση απολυμαντικών, τα οποία όχι μόνο μπορούν να μειώσουν τον φυσικό φραγμό του δέρματος, αλλά και να μειώσουν την αντίσταση του σώματος σε διάφορες λοιμώξεις.
• μικροτραύματα (κοψίματα, γρατσουνιές, ερυθρότητα) συμβάλλουν στη διείσδυση του μύκητα στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος.
• αυξημένη εφίδρωση ως μεμονωμένο χαρακτηριστικό του σώματος ή συνέπεια της ζεστής εποχής (τις περισσότερες φορές, οι παροξύνσεις της μυκητίασης παρατηρούνται την άνοιξη και το καλοκαίρι).
• προβλήματα με το ενδοκρινικό σύστημα ή άλλες ορμονικές ανισορροπίες, οι οποίες επίσης συμβάλλουν στον πολλαπλασιασμό των μυκήτων.
• άλλες χρόνιες ασθένειες που προκαλούν την ανάπτυξη φλεγμονής - σακχαρώδης διαβήτης, συμφορητικές διεργασίες στο καρδιαγγειακό σύστημα, στα κάτω άκρα κ. λπ.

Μυκητίαση: επιπλοκές

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η δερματομυκητίαση είναι μια αρκετά σοβαρή ασθένεια, καθώς διαταράσσει τη δομή και συχνά την ακεραιότητα του δέρματος, μειώνει τη συνολική αντίσταση του δέρματος και ολόκληρου του σώματος σε αρνητικούς εξωτερικούς παράγοντες. Γι' αυτό οι επιπλοκές της μυκητίασης θεωρούνται:

• ανάπτυξη αλλεργικών δερματικών αντιδράσεων.
• πιο συχνή ανάπτυξη δερματίτιδας, συμπεριλαμβανομένης της επαφής.
• δερματικό έκζεμα?
• ελκώδεις βλάβες του δέρματος: συμβαίνουν εάν η φλεγμονή αρχίσει να αναπτύσσεται στο φόντο ενός μύκητα σε φόντο εξασθενημένης ανοσίας, αυξημένης εφίδρωσης ή έκθεσης σε υψηλές θερμοκρασίες.

Μεταξύ άλλων, μια από τις πιο σοβαρές επιπλοκές, αν και η πιο σπάνια, είναι η μυκητίαση του δέρματος, που είναι ένας σπάνιος τύπος Τ-λεμφώματος. Αυτός ο τύπος καρκίνου εμφανίζεται ως αποτέλεσμα του εκφυλισμού των κυττάρων που επηρεάζονται από τον μύκητα.

Επιπλέον, η μυκητίαση είναι ένα εξαιρετικά μεταδοτικό νόσημα, ειδικά σε περίπτωση στενής επαφής και χρήσης κοινών ειδών οικιακής χρήσης (σε πρώτη θέση πετσέτες).

Μυκητίαση: συμπτώματα

Τα συμπτώματα της μυκητίασης εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον τύπο του μύκητα που την προκαλεί, καθώς και από τη θέση της νόσου - τον τύπο της βλάβης. Τις περισσότερες φορές, οι μυκητιασικές δερματικές παθήσεις εκδηλώνονται με τη μορφή αλλαγών στο χρώμα και τη δομή του δέρματος. Έτσι, σε παθήσεις των ποδιών, οι φάλαγγες των δακτύλων και οι μεσοδακτυλικές πτυχές, καθώς και οι καμάρες των ποδιών, προσβάλλονται πρώτες. Η ασθένεια μπορεί στη συνέχεια να εξαπλωθεί στα πέλματα των ποδιών, καθώς και στα νύχια των ποδιών, στα χέρια και στο δέρμα των ποδιών.

Σε αυτή την περίπτωση, η ασθένεια εκδηλώνεται ως εξής:

• το προσβεβλημένο δέρμα των ποδιών μπορεί να κοκκινίσει ή να πάρει μια λευκωπή ή γκριζωπή απόχρωση.
• η δομή του δέρματος γίνεται πιο τραχιά, ανομοιόμορφη και τα λέπια του δέρματος, μεγαλύτερα ή μικρότερα, ξεφλουδίζουν.
• το δέρμα των ποδιών ξηραίνεται, συχνά ραγίζει, το μοτίβο του δέρματος είναι πιο ευδιάκριτο.
• Συχνά εμφανίζεται κνησμός του δέρματος.

Μερικές φορές, στο φόντο της μυκητίασης, μπορεί να αναπτυχθεί μια φλεγμονώδης διαδικασία. Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται σε περίοδο έξαρσης την άνοιξη ή το καλοκαίρι, όταν η θερμοκρασία και η υγρασία του περιβάλλοντος είναι υψηλότερες. Τα παπούτσια είναι επίσης σημαντικά: εάν τα παπούτσια είναι στενά, στενά και δεν αναπνέουν καλά, το δέρμα των ποδιών ιδρώνει περισσότερο και αρχίζει να ιδρώνει, κάτι που μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή.

Σε αυτή την περίπτωση, τα ακόλουθα προστίθενται στις εκδηλώσεις της νόσου που περιγράφονται παραπάνω:

• σχηματισμοί φυσαλίδων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με πυώδες περιεχόμενο.
• έλκη με σαφώς καθορισμένες άκρες: εμφανίζονται στη θέση των κυστιδίων που διαπερνούν και συνδυάζονται σε ανοιχτά έλκη.
• ερυθρότητα και φλεγμονή του δέρματος.
• πόνος που εντείνεται κατά το περπάτημα.

Η μυκητίαση είναι μια ασθένεια που περιλαμβάνει βλάβη όχι μόνο στο λείο δέρμα, αλλά και στις πλάκες των νυχιών στα δάχτυλα των ποδιών.

Η μυκητίαση των νυχιών έχει τις ακόλουθες εκδηλώσεις:

• μια αλλαγή στο χρώμα της πλάκας (το νύχι γίνεται κιτρινωπό ή υπόλευκο), συνήθως από την ελεύθερη άκρη του νυχιού.
• πάχυνση της πλάκας νυχιών, επίσης από την ελεύθερη άκρη.
• αλλαγή στη δομή της πλάκας των νυχιών, οριζόντια ή κάθετη: τα νύχια μπορούν να είναι στρωμένα ή χαλαρά, μπορεί να σχηματιστούν αυλακώσεις.
• με σοβαρές μυκητιασικές λοιμώξεις του νυχιού, η πλάκα του νυχιού μπορεί να απομακρυνθεί εν μέρει ή πλήρως από το κρεβάτι του νυχιού.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, το παθογόνο μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος του ασθενούς, οδηγώντας στην ανάπτυξη μυκητίασης του τριχωτού της κεφαλής και του δέρματος του προσώπου.

Η ένταση των συμπτωμάτων που περιγράφονται παραπάνω εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο καιρό εξελίσσεται η ασθένεια. Σε αυτή την περίπτωση, ο μύκητας του δέρματος εμφανίζεται συχνά πρακτικά ασυμπτωματικά, με μικρές αλλαγές στη δομή του νυχιού και του δέρματος, χωρίς να προκαλεί μεγάλη ενόχληση στον ασθενή. Ωστόσο, η μυκητίαση του δέρματος συχνά προκαλεί σημαντικά ψυχολογικά προβλήματα και μπορεί επίσης να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες, επομένως όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα της νόσου, θα πρέπει να ζητήσετε συμβουλές απόειδικός δερματολόγος.

Το σχήμα και η διάρκεια της θεραπείας για τον μύκητα των ποδιών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό τόσο από τον τύπο του παθογόνου όσο και από τη σοβαρότητα της διαδικασίας. Όταν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια της νόσου, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ειδικό, καθώς όσο πιο γρήγορα ξεκινήσετε τη θεραπεία του μύκητα, τόσο πιο εύκολο θα είναι να θεραπεύσετε τη μυκητίαση.

Αρχικό ραντεβού

Ένα αρχικό ραντεβού με έναν δερματολόγο περιλαμβάνει μια ενδελεχή συνέντευξη και οπτική εξέταση του ασθενούς. Τις περισσότερες φορές, είναι η εξέταση που επιτρέπει στον ειδικό να κάνει τις πρώτες υποθέσεις σχετικά με τον τύπο της μυκητίασης και τον πιθανό αιτιολογικό παράγοντα της, ωστόσο, αυτό συχνά δεν αρκεί για να γίνει ακριβής διάγνωση, επομένως, εκτός από την εξέταση, γίνονται πρόσθετα διαγνωστικά. συνήθως συνταγογραφείται.

Διαγνωστικά

Η διάγνωση των μυκητιασικών λοιμώξεων των ποδιών και των νυχιών πραγματοποιείται προκειμένου να διαφοροποιηθεί από έκζεμα, δερματίτιδα και άλλες βλάβες με παρόμοιες εκδηλώσεις. Τα διαγνωστικά μέτρα σε αυτή την περίπτωση συνήθως περιλαμβάνουν εργαστηριακό έλεγχο του προσβεβλημένου υλικού για καλλιέργεια, γεγονός που καθιστά δυνατό τον ακριβή προσδιορισμό του τύπου του αιτιολογικού παράγοντα της νόσου. Επιπλέον, κατά την κρίση του ειδικού, εάν υπάρχουν συνακόλουθες ασθένειες ή φλεγμονώδεις διεργασίες, μπορεί να συνταγογραφηθεί μια εξέταση αίματος ως τρόπος προσδιορισμού των παραγόντων για την ανάπτυξη της φλεγμονής, καθώς και του βαθμού της.

σχέδιο θεραπείας

Εάν η αρχική εξέταση και περαιτέρω εργαστηριακές εξετάσεις επιβεβαιώσουν τη διάγνωση της μυκητίασης των ποδιών και καθορίσουν τη μορφή της και η θεραπεία που συνταγογραφείται από έναν ειδικό θα στοχεύει στην εξάλειψη των δυσάρεστων συμπτωμάτων της νόσου και στην αποκατάσταση της γενικής δομής του δέρματος των ποδιών και τα νύχια, αλλά και στην εξάλειψη της βασικής αιτίας της νόσου.

Η θεραπεία του μύκητα των ποδιών συνήθως περιλαμβάνει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που βασίζεται σε ένα ευρύ φάσμα φαρμάκων. Η θεραπεία με φάρμακα περιλαμβάνει τη χρήση μεγάλου αριθμού τοπικών και γενικών φαρμάκων. Εάν αναπτυχθεί φλεγμονή στο φόντο μιας μυκητιασικής λοίμωξης του δέρματος, η θεραπεία ξεκινά με τη χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των αντιβιοτικών ευρέος φάσματος. Εάν συνταγογραφούνται αντιβιοτικά, θα πρέπει να λαμβάνονται μόνο υπό την επίβλεψη γιατρού, έτσι ώστε να είναι ευκολότερο να παρακολουθούνται τα αποτελέσματα, οι πιθανές παρενέργειες, καθώς και να προσαρμόζεται η δόση και το σύνολο των φαρμάκων.

Συχνά, σε περίπτωση φλεγμονής, ειδικά όταν σχηματίζονται φουσκάλες με πυώδες περιεχόμενο, ενδείκνυται το ιατρικό τους άνοιγμα και η επακόλουθη υγιεινή. Μόνο ένας γιατρός μπορεί να πραγματοποιήσει μια τέτοια διαδικασία κάτω από εντελώς στείρες συνθήκες, προκειμένου να αποφευχθούν επιπλοκές και πιθανή μόλυνση.

Αφού περάσει η οξεία φάση της νόσου, το επόμενο στάδιο της θεραπείας για τη μυκητίαση θα περιλαμβάνει τη χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων ευρέος φάσματος (καθώς οι μυκητιασικές λοιμώξεις είναι συχνά μικτές), συμπεριλαμβανομένων:

• αλοιφές που επηρεάζουν άμεσα τον μύκητα (σε περίπτωση προχωρημένου σταδίου της νόσου, χρησιμοποιούνται επίσης αλοιφές με βάση τα κορτικοστεροειδή).
• αντισηπτικά διαλύματα και ειδικά λουτρά ποδιών: βοηθούν στην απολύμανση του δέρματος, καθώς και στην απαλότητά του, ακολουθούμενη από σταδιακή συστηματική αφαίρεση των προσβεβλημένων στρωμάτων του δέρματος.
• δισκία: χρησιμοποιείται για ολοκληρωμένη επίδραση στον μύκητα από το εσωτερικό.
• ειδικά αντιμυκητιακά βερνίκια νυχιών: διεισδύουν στα στρώματα των νυχιών και καταστρέφουν το παθογόνο.

Τα δισκία, καθώς και οι αλοιφές και τα διαλύματα πρέπει να χρησιμοποιούνται ακριβώς σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού, αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η θεραπεία του κατεστραμμένου δέρματος πρέπει να γίνεται τακτικά καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου θεραπείας.

Εάν το πόδι του αθλητή προκαλεί σοβαρές βλάβες στα νύχια με μερική καταστροφή του νυχιού, μπορεί να ενδείκνυται η χειρουργική αφαίρεση της μολυσμένης πλάκας του νυχιού. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε όχι μόνο να απαλλαγείτε από τους περισσότερους μυκητιακούς παράγοντες, αλλά και να αποκτήσετε δωρεάν πρόσβαση στους ιστούς του κρεβατιού των νυχιών για καλύτερα ιατρικά αποτελέσματα με επακόλουθη αναγέννηση ενός υγιούς νυχιού.

Επιπλέον, ο ασθενής μπορεί επίσης να συνταγογραφηθεί:

• αντιισταμινικά για την ανακούφιση από τον κνησμό.
• παυσίπονα: εάν υπάρχει πόνος.
• ανοσοενισχυτικά φάρμακα: μπορούν να αποφύγουν σημαντικά τις υποτροπές της νόσου σε φόντο εξασθενημένης ανοσίας.
• ηρεμιστικά εάν ο μύκητας δημιουργεί ψυχολογικό πρόβλημα για τον ασθενή.
• φάρμακα που αποκαθιστούν τα ορμονικά επίπεδα (σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει πρώτα να κάνετε μια εξέταση ορμονών).

Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της θεραπείας για ασθένειες των ποδιών και των νυχιών, συνιστάται στον ασθενή:

• χρησιμοποιήστε ξεχωριστό πανί και πετσέτα για να αποφύγετε τη διάδοση της νόσου και τη μόλυνση άλλων μελών της οικογένειας με αυτήν.
• θεραπεύστε όλα τα υπάρχοντα παπούτσια που έχουν φορεθεί μετά τη μόλυνση.
• βράστε καλτσοποιία αφού φορέσετε.
• σταματήστε το αλκοόλ (εάν συνταγογραφούνται αντιβιοτικά).

Αποτέλεσμα θεραπείας

Τις περισσότερες φορές, η θεραπεία αυτής της ασθένειας διαρκεί αρκετές εβδομάδες (ανάλογα με τη σοβαρότητά της). Εάν τηρηθούν τα κατάλληλα μέτρα υγιεινής, οι υποτροπές μπορούν συνήθως να αποφευχθούν. Σε αυτή την περίπτωση, τόσο η ηλικία του ασθενούς όσο και η γενική του κατάσταση είναι σημαντικές, καθώς και η ακρίβεια που ο ασθενής ακολούθησε τις οδηγίες του ειδικού (για να απαλλαγεί από τον μύκητα, η πορεία της θεραπείας πρέπει να ολοκληρωθεί πλήρως). Για να επιβεβαιώσετε ότι ο μύκητας έχει εξαλειφθεί, θα χρειαστεί να παρακολουθήσετε ένα ραντεβού παρακολούθησης και πιθανώς να υποβληθείτε σε εργαστηριακό έλεγχο.

Πρόληψη

Η πρόληψη της μυκητίασης περιλαμβάνει κυρίως ένα σύνολο από τα ακόλουθα μέτρα:

• τήρηση προσωπικής υγιεινής, χρήση αντισηπτικών μετά από επίσκεψη σε δημόσιους χώρους (λουτρά, πισίνες, παραλίες κ. λπ. ).
• άνετα παπούτσια, τα οποία δεν πρέπει να είναι στενά και «αναπνέουν», τα οποία αποφεύγουν το τρίψιμο του δέρματος των ποδιών και την υπερβολική εφίδρωση.
• έγκαιρη, πλήρης θεραπεία τραυματισμών του δέρματος (γρατζουνιές, εγκαύματα κ. λπ. )
• ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος (βιταμίνες, δίαιτα, μέτριο ψυχοσωματικό στρες).
• σταθεροποίηση των ορμονικών επιπέδων (ειδικά εάν τα μέλη της οικογένειας έχουν προβλήματα με το ενδοκρινικό σύστημα).
• Όταν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια βλάβης στο λείο δέρμα (φαγούρα, αλλαγές στη δομή του δέρματος, ξεφλούδισμα κ. λπ. ), πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ειδικό για να υποβληθείτε σε εξέταση και να προσδιορίσετε την αιτία των αλλαγών, καθώς και να υποβληθείτε στην απαραίτητη θεραπεία.

Εάν εντοπιστεί μύκητας, μην καθυστερήσετε τη θεραπεία. Να θυμάστε ότι η υγεία και η ομορφιά σας απαιτούν την προσοχή των ειδικών!